::انت مش بتفرد نفسك ليه؟::

فى الاول احب اقول لك انت قريت صح، تفرد ... تفرد يعنى زى ما بتفرد القماشه عشان تتكوى... يعنى بتبينها كلها يعنى تبقى مشدوده على الاخر عشان تبان.... طب ايه العلاقه مابينى ومابين المكواه.... اقصد القماشه؟..
يعنى انا لاقيت علاقه يمكن غريبه شويه بين نفسك وشخصيتك ومابين القماشه اللى بتتفرد عشان تتكوى...
امتى بتفرد القميص بتاعك ؟ مش عشان يتكوى؟ طيب ياسيدى انا بقى باقول لك انت افرد نفسك .. يعنى ورينى نفسك... يعنى عرفنى عليك اكثر... ورينى انت بتعمل ايه ولا بتحب ايه ولا بتكره ايه ولا بتزعل من ايه.. بتشوف مين.. حياتك ماشيه ازاى... شخصيتك عامله ازاى... مهاراتك وريهانى... اسلوب كلامك وريهونى.... كلامك سمعهونى... ثوانى لحظه معايا.
انا مش باقول لك كده عشان عايز اعرف حياتك ماشيه ازاى؟ انا عايزك تقدر انك تعبر عن نفسك بسهوله
يعنى مثلا يعنى ايه انت موهوب فى العزف والجيتار وماحدش يعرف ان عندك الموهبه دى... مش ممكن مره تلاقى نفسك عازف جيتار قد الدنيا؟... يعنى ايه مثلا انت موهوب فى الشعر... وانت مابتسمعش شعرك لحد... ولا حتى بتنشره فى اى حته؟

يعنى ايه مثلا انك شخص موهوب فى الاداره والقياده وماتورنيش مثلا ازاى انى انظم اعمالى او تعرض عليا مساعده او حلول او ترتب لى افكارى مثلا... يعنى ايه لما يكون عندك كاريزما وماتستغلهاش كويس فى شغلك او مابين اصحابك؟
يعنى ايه لما تكون دبلوماسى فى كلامك وماتستغلش ده فى انك تحافظ على علاقاتك مع اصحابك وجيرانك واهلك؟
يعنى ايه لما يكون عندك قدره على الاقناع والتاثير فى الناس وماتستغلهاش وتنجح شركتك وتعمل اعلى ارقام مبيعات؟
يعنى ايه لما تكون مبدع وصاحب افكار ابداعيه جميله وماتفكرش انك تعرض على شركه او منظمه فكره من افكارك تغير بيها شكل المنظمه الى الاحسن وتخليها تتطور افضل؟
يعنى ايه لما تكون انسان عندك طموح وماتبينوش لاى حد؟
يعنى ايه انت انسان مثقف بس مابتتكلمش مع اى حد فى اى موضوع؟
يعنى ايه ... يعنى ايه ... يعنى ايه.... حاجات كتير اوى ممكن نقعد نتكلم ونكتب فيها بس فى الاخر صاحبك مش عارف يفرد نفسة؟
ما هو انت لازم تفرد نفسك باى شكل من الاشكال... والا مش حتعرف تسوق لنفسك....
من اساليب التسويق المستخدمه للفرد... انك تتكلم عن نفسك وتعرف الاخرين انت موهوب فى ايه.. وده بيبان من خلال شغلك وتعاملاتك مع الناس وكلامك معاهم... ومشاركتهم اخبارك واصدقائك..
وصدق عمر ابن الخطاب الذى قال: " تكلموا تعرفوا... فان المرء مخبوء تحت لسانه"
بس احنا هنا فى مصر عندنا حاجة جميله قوى ... يقول لك ماتتكلمش عن نفسك كتير.. خليك متواضع...
وان ده سمه الناس المتواضعين انهم مايتكلموش عن نفسهم... طب قول لى انت ازاى حاعرف ان انت راجل بتفهم فى الكمبيوتر مثلا او فى اى حاجة تانيه؟ ازاى حاعرف ان عندك مثلا مهارات اداريه عاليه؟ ازاى حاعرف حاجات كتير عنك؟
أكيد التواضع سمه احنا بنحبها فى كل الناس بس مش بقول انك تبقى مغرور بنفسك؟ او معجب بنفسك زياده عن اللزوم؟
بس لازم تعجب بنفسك وتزود ثقتك بنفسك... لازم تعرف عن نفسك... لازم تحب نفسك... لازم تفرد نفسك.
شارك الناس فى اهتماماتك فى اهدافك اللى عايز تحققها... وعشان تفرض نفسك على الاخرين انهم يحترموك ويقدروك لازم تتكلم عن نفسك.. مش كفايه انهم يقولوا بس عليك راجل طيب وخلاص... وتكسب بكده ودهم وقربهم ليك.
محتاج انك تزود ثقتك بنفسك عشان تقرد نفسك صح ...
ماتتكسفش انك تفرد نفسك بس ماتزودهاش قوى وتقول حاجات انت مابتعرفش تعملها... خليك صادق مع نفسك
مش محتاج مكواه ولا كى بالبخار..... مش عايزك غير انك تتكلم.. تتكلم وبس
حتفرد نفسك امتى؟

::بدايه ونهايه يومك على ايدى::ماتخفش واقرا المقال

جائنى سؤال منذ فتره : هو الانسان ازاى يبتدى يومه صح وازاى ينهيه صح؟ هوه فى معايير محدده للموضوع ده؟ ولا هوه كل انسان له طريقه معينه يصحى بيها؟ .... اول حاجة رديت وقلتله : أكيد طريقه صحيانك من النوم هيه اللى حتحدد يومك حيبقى شكله عامل ازاى، وطريقه نومك برضه حتحدد لك يومك اللى جاى حتعيشه ازاى، ووعدته بانى حاعمل مقاله بخصوص هذا الموضوع لانى موضوع النوم ده كان بالنسبه لى مشكله فى يوم من الايام.

زى اى شاب كنت فى فتره من الفترات بحب اسهر وانام متأخر، وساعات كنت بطبق بالثلاثه ايام صاحى، ونهارى كان ليل، وليلى كان نهار، وكان نومى متلخبط وده كان بيسبب لى حاله من الاكتئاب والقرف الغير طبيعى، ماكنتش باشوف الشمس غير قليل اوى ، وماكنتش عارف ساعتها ان الاكتئاب اللى انا فيه ده عشان نومى متلخبط . المهم انى لما ابتديت اشتغل وادور على الشغل عرفت انى لازم اصحى بدرى وانام بدرى... وده كان غصب عنى ماكانش بايدى انى انام بدرى واصحى بدرى.
كان صعب فى الاول انى اتعود على الصحيان بدرى او النوم بدرى، وحتى لما كنت باخد ايام الاجازه كنت بحاول انى اسهر كتير عشان ماحسش ان يوم الاجازه هوه نفسه يوم الشغل... أو انام كتير عشان اعوض الايام اللى مابنامش فيها كويس طول الاسبوع.

بس برضه رغم انى اتعودت على الصحيان بدرى والنوم بدرى الا انى كنت بعانى طول اليوم... بعانى من ايه بقى ده اللى كان مصيبه ... احساس بالهمدان العام، قله التركيز ، صداع، احساس بالنوم ، باخد وقت عشان افتح عنيا ، على الاقل كان لازم كوبايتين شاى كبار على الصبح وقهوه فى نص النهار، عشان بس ابتدى افوق وافتح عنيا.

ولما الدنيا تليل ابقى عامل زى الخفاش مصحح ومفوق والانشطه كلها تبتدى بالليل، وخد من اللى انت عايزه خروجات و وكمبيوتر وانترنت، والدنيا تبتدى تنور معايا بالليل وتاخد احلى كلام...لحد ما ييجى ميعاد النوم.. و طبعا لازم تفصل نفسك من مود الشغل كمان كل يوم... وتبقى احلى فاصله دايما كل يوم، تيجى بقى اليوم اللى بعديه تصحى الصبح تلاقى نفسك صاحى فى ميعادك بدرى بس مش قادر تفتح عينك وتروح على الشغل على طول، وهكذا.

حسيت انى بالرغم من صحيانى بدرى ونومى بدرى ان اليوم نفسه اللى بين الصحيان والنوم مش عارف اظبطه
كويس انك تنام بدرى وتصحى بدرى بس الاهم حتنام ازاى وتصحى ازاى؟ واليوم نفسه حتعيشه ازاى؟

وجاءت الصدفه لاكتشف شيئا جديدا فى يومى، على غير العاده وفى يوم أخدت فيه كفايتى من النوم، صحيت على الساعه 7 صباحا لأجدنى أقوم من النوم ولسه ساعتين على ما اروح الشغل حاعمل فيهم ايه الساعتين دول؟ اروح الشغل بدرى؟ ممكن.. طب انام شويه؟ مش جاى لى نوم... طب اعمل ايه؟ قلت لازم اعمل حاجة جديده.... هوه انا مش قمت من النوم براحتى؟ طب ما اروح الشغل براحتى بدل ما انا كل يوم كده اصحى مستعجل اقوم على الشغل على طول؟...

اولا سبت فكره الشغل النهارده دى من دماغى، انا مش صاحى عشان اشتغل وبس، انا ورايا حاجات كتيره اهم من الشغل
ورحت دخلت أخدت دش ساقع حلو عمل لى دماغ على الصبح، بعدها رحت اصلى الصبح، وقرأت شويه قران، الروحانيات مهمه جدا الصبح طلعت بتديك دفعه قويه وتقريبا هيه اللى بتقوم يومك كله من غيرها يومك شكله حيبقى مش مظبوط، مهما تعمل تحس ان فى حاجة ناقصاك.

مهم جدا تتمطع كويس الصبح وتشد كل عضلات جسمك عشان تشيل اى توتر فى عضلاتك، وبعد ماتمطعت روحت فطرت فطار صحى جميل وأخدت كوبايه شاى واحده مظبوطه، اصلى الشاى ده احسن حاجة باعملها، بعد ده كله روحت جيبت الجورنال الاهرام من قدام الباب، واقرا الجورنال واعرف ايه الاخبار والجديد فى كل شئ، خلصت الجورنال فتحت مجله " كلمتنا " واقعدت اقرا فيها شويه كان فيها كام مقال عاجبنى، تخيلوا كل ده حصل قبل ما اروح الشغل ، لأ ولسه.

رحت فاتح اللابتوب وفتحت المدونه بتاعتى وكتبت فيها مقاله جات على بالى اول ما صحيت، المهم انى كل ده دخلنى فى حاله ذهنيه جميله جدا لا يمكن تصورها مستمره طول اليوم، بعدها ابتديت اجهز لبسى اللى حاروح بيه الشغل ولبست احسن طقم عندى، وجهزت سماعات الودان عشان وانا فى طريقى للشغل احب اسمع الراديو على نجوم اف ام، وصلت الشغل فى ميعادى وكنت فى حاله تركيز شديد فى اليوم ده غير طبيعى، وقتى كله للشغل، وكان يوم غير تقليدى وبفكر جديد، وهوه ده اليوم اللى تقريبا غير نظامى فى الصحيان والنوم.

كل ده جميل جدا، بس انا كان كل تفكيرى وانا راجع من الشغل انى احافظ على موودى ده لليوم اللى بعده، طب اعمل ايه ؟ اليوم ده جه صدفه كده وفهمت منه انى ازاى اصحى، لكن انى احافظ على مودى ده كل يوم بالشكل ده ، ازاى؟

اكيد مافيش غير انى اعرف ازاى انام كويس، طب حاعمل ايه؟
رجعت البيت ابتديت ارتب فى الاوضه وارتب فى السرير اللى حنام عليه، المخدات والغطا اللى حتغطى بيها والملايه، يعنى اهتميت بالبيئه اللى حنام فيها، عشان انام مرتاح... كوبايه لبن حتساعد على النوم المريح، جيبت كتاب خفيف اقراه قبل النوم، قرات شويه فى القران ورحت ظابط الساعه الداخليه بتاعتى عشان اصحى فى ميعادى، اى حاجة فيها كهربا كمبيوتر موبايل اسلاك كهرباء شلت كله، طفيت نور الاوضه وخليتها ضالمه، وكان لازم اكلم عقلى الباطن قبل ما انام واقول ان بكره يوم جميل زى النهارده ما حصل النهارده كده.
ودخلت فى حلم جميل ، خير اللهم اجعله خير، انى باكتب على المدونه مقال بعنوان :"بدايه ونهايه يومك على ايدى"
لمتابعه الجزء الثانى من المقال ... انتظروا قريبا

لازملك قعده صراحه... هل انت قدها؟

صوابعى وقفت عن الكتابه لفتره ، احساس غريب لما تيجى تعمل حاجة متعود تعملها وفجاه مش عارف تكتب ولا كلمه.
عشان كده لحد دلوقتى انا ماكتبتش ولا كلمه مفيده، ولكن فى السطور اللى جايه جايز تلاقى حاجة مفيده ليك فى المقال ده.
كتير اوى بنسمع ونشوف افعال اغلبها بيبقى تمثيل فى تمثيل... وتبقى عارف انه تمثيل.. ونحب اننا نمثل على اللى بيمثلوا علينا
وتبقى عارف انه بيمثل، ومش مصدقه فى ولا كلمه ، وتوافقه على كل كلمه بيقولها قال ايه بتجامله
الماسكات، مشكله اللى مش لابس الماسك بتاعه الاصلى، بمعنى ايه؟
كل واحد فينا له الماسك بتاعه، وهى شخصيته الحقيقه اللى على اصلها، اللى مابيعرفهاش غير الانتيم بتاعك او باباك او مامتك
وغالبا انت مابتبقاش عارف شخصيتك كويس، لانك مابتبقاش عارف نفسك.

جزء كبير من التنميه البشريه بينصب على مصطلح "اعرف ذاتك" وان كان الاختبارات الخاصه اللى تقول لك انت شخص سمعى ولا حسى ولا بصرى والانماط الشخصيات التى تندرج تحت كل منهم بتعطى لك ابعاد شخصيتك لكن برضه مابتعرفش نفسك.

زى مثلا الكمبيوتر، انا ممكن اقول لك الكمبيوتر ده لابتوب ولا كمبيوتر مكتبى ولا سيرفر ، ده كويس لكن انت عارف ايه اللى جوه كل واحد منهم... انت عرفت بالشكل بس لكن كل واحد فيهم مكوناته الموجوده بالتفصيل ايه هيه ؟ ماتقدرش تقول لى... لازم تفتح الكمبيوتر نفسه من جوه عشان تعرف اللى جواه.
التنميه البشريه حتساعدك تعرف ملامح شخصيتك من بره ... ومش حتقول لك اكثر من كده
الباقى عليك انت... لازم تقعد مع نفسك "النفس" قعده صراحه وتجيب ورقه وقلم وتكتب كل حاجة تعرفها عن نفسك، بتحب ايه بتكره ايه ، العقد اللى عندك، المشاكل اللى بتواجهها مع النفس من حب الشهوات والملذات.

ممكن قعده الصراحة دى تبقى مع نفسك اولا وبعد كده تبقى مع حد من اصحابك المقربين او مع حد من اهلك اللى انت بتحبهم قوى ودايما بتتكلم معاهم، انت لازم لك قاعده كبيره.... الموضوع ده لازم تاخده بجد، اولا انت لما حتكتب او تتكلم مع حد اولا حتستريح وكان حمل من عليك اتشال كتير، ثانيا حتبتدى تدور على حلول لمشاكلك بطريقه مختلفه بعيدا عن الهروب من المشاكل وعدم المواجهه ، ثالثا طريقه تفكيرك ومواجهتك للحياه حتتغير بالعكس دى حتبقى للافضل، اقعدها القعده دى مره واحده فى السنه وتكون لوحدك او مع حد ده شئ يرجعلك... المهم هل انت قدها؟

اكسر حاجز خوفك من مقابلات العمل:: ::

ساعات كتير بنفكر ازاى اتصرف قبل ماروح اعمل مقابله شخصيه للتقدم الى وظيفه
ببساطه شديده مش عايزك تفكر كتير وتريح دماغك من وجع الراس والتوتر اللى قبل واثناء المقابله
هوه اللى قبليك واللى بعديك عملوا ايه... ماراحوا وعملوا مقابله ونجحوا فى الاختبارات واتقبلوا
عادى يعنى ... من غير ما يعملوا اى حاجة زياده ....
وللموضوع ده ليه قصه جميله احب انى اقولهالكم

فى مره من المرات اللى ماكنتش باشتغل فيها وكنت قاعد فيها على القهوه لا شغله ولا مشغله
اصلى بعد التخرج قعدت ادور على شغل فى كذا مكان بس فى الاخر يقولوا اصله ماعندوش خبره ناخده نعمل بيه ايه
فجت فتره كأبه كده وقعدت من غير شغل بس الحمد لله مش كتير، المهم بعد المحاولات الفاشله اللى عملتها قعدت مع نفسى بعد ما فتره الكأبه ما راحت، قلت ايه اللى كان ناقصنى محتاج اعرف انزليجى على شويه كمبيوتر على شويه معرفه ازاى تعد نفسك لمقابله وهكذا

ومن بعدها قلت حاروح ارمى نفسى فى اى شركه اقابلها اشوف بس انا حاعمل ايه ومش فارق معايا اشتغل ولا ماشتغلش
وماكانش فارق معايا نوع الشركه اللى رايحها ولا حتى الوظيفه اللى كنت مقدم عليها
وحطيت بس فى بالى انى رايح اتعرف على ناس جديده ومكان جديد، ولو فى انترفيوا اعمله حاعمله مافيش مشكله
كنت واخدها ببساطه ، لاقيت اعلان ساعتها فى الوسيط عايزين موظفين لشركه بقالها سنتين فى السوق وتيجى عشان تعرف طبيعه الوظيفه
المهم رحت قبل الميعاد بنص ساعه عشان اشوف واتعرف على المكان ، وحطيت تحت باطى السيره الذاتيه بتاعتى اللى هيه كانت فاضيه تقريبا وعاملها كذا نسخه كمان عشان لو ضاعت واحده او طلبوا السيره الذاتيه مرتين او ثلاثه اهى تبقى موجوده
ولبست الحته الزفره اللى على الحبل، وملمع نفسى وهدومى بكل انواع الصابون والكريمات والشامبو

رحت المكان سألت على مكان الشركه لحد ما لاقيتها، قبل ما ادخل كان فى شويه محلات جنب العماره اللى فيها الشركه، دخلت محل من المحلات دى وعملت نفسى قال حاشترى، اتكلمت شويه مع صاحب المحل لحد ما لاقيته يعرف معلومات عن الشركه اللى انا رايحها فى العماره اللى جنبيه، رحت زودت معاه فى الكلام لحد ما اتصاحبت عليه وعرفت منه الشركه دى بقالها قد ايه وسمعتها ومعروفه ولا لأ وصاحبها مين يعنى معلومات عامه.
على فكره اوعى تعمل كده لا يقولوا عليك مجنون.... المفروض ان الواحد قبل ما يروح الشركه يكون عارف معلومات عنها كتير عشان لما يسألوك ويلاقوك عارف حيعرفوا ان انت مهتم بيهم ومحضر نفسك كويس وتكسب بكده بنط عندهم، بس انا كنت مستبيع فعملت كده قبل ما ادخل الشركه.... المهم اخدت معلومات عامه كافيه عن الشركه. وماحدش سألنى تعرف ايه عن شركتنا فى الانترفيوا.. ما علينا

سميت قبل ما ادخل الشركه ودعيت ربنا يوفقنى، لاقيت موظفه استقبال على وجهها ابتسامه جميله وقبل ما اقول اى كلمه لاقيتها بتقول لى
" حضرتك جاى عشان الوظيفه" قلت لها أيوة بالظبط... قالت لى اتفضل استريح فى الصالون
بابص على الصالون لاقيته بسم الله ماشاء الله مليان على اخره ... كل دول جايين يقدموا على الوظيفه؟ قلت فى بالى خير ان شاء الله كده مش حاخلص غير بعد ساعتين وتقريبا ده اللى حصل ، فكرت نفسى انى جاى اتعرف مش اتوظف عشان ماوترش نفسى والتزم بهدوء اعصابى ....
قعدت الف فى المكان واتفحصه كخبير عقارى جاى يثمن الشقه الكبيره دى، اقعدت اتعرف على نرمين اللى هيه استقبلتنى فى الاول اصلها كانت جميله جدا... المهم اسألها شويه عن الشركه ونشاطها وبقالها قد ايه فى الشركه وياترى ليكوا فروع، شويه معلومات برضه عشان نعرف احنا داخلين على ايه واهو تسليه وبنضيع وقت
وشويه لاقيت واحد واحد ابتدى يدخل لصاحب شركه التكييفات دى... قلت خير ... شويه لاقيت المقابله مابتاخدش غير 5 دقائق مع الراجل، كل واحد خمس دقايق تقريبا ويطلع... قلت ايه القلبان ده... ايه اللى بيحصل ده؟ مش ده العادى.. قلت خير مش مشكله حانعرف السبب

وانشغلت بالسبب اوى... كانى مراقب للوضع مش كانى داخل اعمل انترفيو... بيطلعوا بدرى كده ليه... هوه ايه الراجل ده بيقولوا ليهم ويخلص كده فى ثوانى؟ قلت اه ده باين له انترفيوا اكيد ليه سؤال محدد مثلا ولو ماعرفتوش يقولوا المقابله انتهت.
ده اكيد راجل غلس...
قلت بقى بحكم الفضول الحق حد من الناس اللى طلعوا اعرف عملوا ايه فى الانترفيو...
حضرتك عملت ايه فى الانترفيوا؟ ده انا اللى بسأل الشخص .... قال ايه ولا حاجة...
مافهمتش قلت له يعنى ايه ولا حاجة؟ قال لى ماعملتش اى حاجة جوة وفرصه سعيده
واخد بعضه ومشى.... طبعا انا مش فاهم ومش مستوعب الكلام الواضح جدا اللى هوه قاله " ولا حاجة "

قلت اصطاد الولد اللى حيطلع من الانترفيوا على طول واسأله يمكن افهم اكثر
ايه الاخبار جوة؟ قال لى ده راجل تعبان ودماغه تعبانه وشركه تعبانه... احسن لك ماتدخلش حاتتعب نفسيا
قلت ليه ؟ هوه انا داخل مستشفى العباسيه ازور حد جوه؟ ايه حتعب نفسيا دى؟
المهم انه أكد علينا ماحدش يقعد يستنى عشان يعمل انترفيوا

وابتديت افترض افتراضات وكل اللى معايا تقريبا قلنا ان الشركه دى مش مظبوطه وغريبه
دول ما اعلنوش عن نوع الوظيفه وطالبيننا نيجى فى ميعاد رخم ونفاجأ كمان ان فى انترفيوا
وغير كده وكده الانترفيوا مابياخدش خمس دقائق.. ومع العدد الكتير ده مش حانخلص قبل ثلاث ساعات ده على الاقل
وكمان الناس طالعه من الانترفيوا متضايقه واللى بيأفأف واللى بينفخ واللى بييجرى
تقريبا ثلت الناس اللى لسه ماعملوش انترفيوا مشيوا بعد ما عرفوا ان الانترفيوا ده مالوش لازمه والشركه مالهاش لازمه حتى اللى دخلوا الانترفيوا ماعرفوش الوظيفه هيا ايه.
قلت والله فعلا كده حتطول بس خلينى النهارده اعمل عبيط... اللى مشيوا دول اخدوا قرار صح بعد ما اتأكدوا ان الانترفيوا مالهوش لازمه
قلت معلش انا مش حاعمل عاقل النهارده .... وحاستنى لحد الاخر
قمت لفيت حولين الشركه ورحت اكلت وشربت عصير وشوفت شويه محلات عجبتنى ورجعت قعدت فى الشركه لاقيت العدد قل كتير

انت لسه قاعد؟ واحد من الشباب اللى جايين يعملوا انترفيوا بيسألنى.
قلت له بكل سذاجه.. "للاسف اه" قال لى طب ماتمشى... قلت له: " كده قاعدين وكده قاعدين خلينا نشوف الراجل ده حيودينا لفين... تعالى نقعد ونتكلم شويه عقبال ما ينادوا علينا... قال لى نتكلم ؟ انت بتتكلم ببرود كده ليه يا احمد؟ بقالنا ساعتين مستنين دورنا والدنيا داخله على بالليل وانت عايز تقعد لسه؟ دى شركه دى بالزمه ياراجل انا ماشى سلام
سلمت عليه ببرود وقلت له فرصه سعيده انى اتعرفت عليك...

طبعا هوه مش اسلوب فعلا اللى عملوه معانا مش بنى ادميين يسيبونا ثلاث ساعات ومافيش تكييف طبيعى اتشحنت منهم واخدت عنهم فكره سيئه جدا وقلت انا لازم ادخل للراجل ده وانا فاضى بقى عشان حتى ازعق فيه واهزئه واعرفه ازاى يعامل الناس كبنى ادمين يعنى انا جاى فى ميعادى ومحضر نفسى الاقينى مستنى الوقت ده كله كتير كده.
المهم كان ناقص قدامى بنتين يدخلوا الانترفيوا وانا اخر واحد، قلت اكيد الراجل النهارده لوحده عمل انترفيوهات بالهبل مع ناس كتير، أكيد حيكون تعب او جراله حاجة....

بعد ما خرجت البنت الاولى كان اسمها " هيام" قلت لها عملتى ايه؟
قالت لى هوه الراجل ما اتكلمش معايا خالص فعلا زى ما بيقولوا وعلى طول مشغول بيكتب فى ورق ويجيب ورق ويعمل تليفون ويجيله تليفون ... وفعلا ماسألينش ولا سؤال ولا حتى بيبص فى السيره الذاتيه... قالت لى اهوه عرفنا صنف من الناس اللى ممكن نقابلهم فى حياتنا
قلت لها خير ان شاء الله فرصه سعيده انى اتعرفت عليكى يا هيام...

عقبال ما البنت التانيه اللى ماعرفش اسمها دخلت تعمل الانترفيوا ، قعدت أسأل نفسى هوه الراجل ده بيعمل كده ليه؟
بيستخدم نفس الاسلوب ده مع كل الناس اللى بيعملوا معاه انترفيوا ليه؟
طب مش معقوله يعمل اعلان فى الوسيط عشان طلب موظفين ويعطل نفسه ثلاث ساعات فى مقابلات مابيتكلمش هوه فيها كلمه واحده ولا بيسأل سؤال واحد ويعمل دور المشغول جدا لدرجة مايقدرش يقول جمله واحده
هوه ممكن يكون اسلوب غلط وممكن يكون اسلوب صح فى عمل المقابلات... مش عارف...
طيب الراجل ده أكيد ليه دخله معينه؟ أكيد هوه عايز حد معين ومش لاقيه فى وسط العالم دول
طب انا لما حادخل حاعمل ايه؟ حاعمل نفس اللى عملوه الناس اللى دخلت و مشيت ؟

لاقيت باكلم نفسى بصوت عالى مايسمعوش غيرى..." اكيد فى حل للراجل ده... والحل حيظهر لى لما ادخل جوة واشوف الراجل
انا مختلف عن الناس اللى دخلت كلها... أنا حاعرف اتصرف مع الراجل ده "
نرمين جالها تليفون من عند الراجل الكبير على الساعه سته بالليل، بتقول له مافيش حد هنا غير واحد بس ....
أتفضل يا استاذ أحمد أدخل.... قلت أخيرا ... مش عايزه اجيبلك اى حاجة من جوة يا نرمين؟ طب سمعينا بقى دعوتين حلوين بقى عشان ربنا يكرمنا ان شاء الله.... عوضنا عوض الصابرين يارب

خبطت خبطتين على الباب وفتحت بشويش... وحاطط فى بالى انى امشى بخطوات واثقه لحد ما اسلم عليه ، ولما اسلم عليه احط عينى فى عينيه واعمل اتصال بصرى.... واقعد على الكرسى اللى على شمالى عشان ابقى جنب ودنه اليمين.. وايديا مفرودين عن بعض ورجلى كذلك وظهرى مستقيم وانا قاعد وماتحركش بالكرسى يمين وشمال لو كان بعجل... وانا باتكلم اتحرك بسيط فى الكرسى شويه مابقاش مخشب فى الكرسى... ... كل اللى قرايته حضر فى ذهنى ساعتها... المهم دخلت وسلمت وقعدت.. ولاقيته بيقول لى ثانيه واحده عشان ارد على التليفون... بكل برود قلت له اتفضل براحتك

ومن هنا لاقيته ابتدى تليفون ربع ساعه بيتكلم ... خلص المكالمه لاقيته ماتكلمش معايا وشغال بيعدل ويشطب على ورق... وما بيتكلمش فعلا خالص كانى مش موجود... قلت عشان كده الناس طهقت ومشيت بدرى.. شعروا بالاهانه من اسلوبه ده ...

قلت بقى مابديهاش بقى؟ بعد ما جاله كام مكالمه كمان كل واحده من خمس لعشر دقايق... رحت سألته سؤال باسلوب تعجب
هوه حضرتك مشغول اوى كده؟
رد عليا وقال لى ببرود : انت شايف ايه؟
قلت له : والله ربنا يعينك بجد على الشغل اللى مابيخلصش ده
قال لى : ربنا يخليك (ببرود شديد )
عدنا للحظات من الصمت تانى ومافيش اى كلام
حضرتك هيه الوظيفه اللى حضرتك عايزها فى شركتك دى ايه؟ اصل الانسه اللى بره ماتعرفش حاجة عن الوظيفه اللى احنا جايين عليها؟
قال لى: انا مشغول جدا مش حاقدر ارد عليك

قلت فى بالى ده تهريج وبيهرج وانا بهرج معاه... طب ادخل له ازاى الراجل ده...
واحنا قاعدين فى الصمت العميق ده قعدت افكر سريعا هوه انا كنت جاى هنا ليه؟ اعمل ايه؟
اه افتكرت... انا كنت جاى عشان اتعرف على الناس بس مش اكثر وكنت جاى اختبر نفسى فى الانترفيوا اشوف عملت ايه بعد اللى قرائته عن الاعداد لمقابله العمل.. بس مالقيتش ولا حاجة من الحاجات اللى قراتها مع الراجل ده حصلت

طرأت فى بالى الفكره قلت طيب بدل ما احنا اللى جايين نعمل انترفيوا .... انا اعمل معاه الانترفيوا ... هوه مش انا جاى اتعرف برضه عليه؟
انا حاقلب الحوار عليه... ولازم اشد انتباهه عشان يرد عليا ويتفاعل معايا
وكان الحوار كالتالى:

ممكن حضرتك تنسى انى جاى اعمل مقابله؟
قال لى: اومال انت جاى ليه؟
بدأت هنا استحوذ على انتباهه
قلت له: انا جاى هنا عشان اتعرف على حضرت واتعرف على الشركه اكثر لانى سمعت عن الشركه بتاعه حضرتك كتير وقد ايه انك راجل ناجح فى شغلك وشركتك عامله مبيعات كتيره والمنطقه هنا بصراحة كلهم بشتروا منتجات التكييف بتاعتك... فانا جاى هنا بصفتى عميل واحب انى اتعرف على انواع التكييفات اللى عندك يمكن اشترى تكييف للبيت عندى.... حضرتك ايه انواع التكييف اللى عندك؟

لقيت الراجل ابتدى يبص لى بعد ماكان منهمك فى الورق الكتير اللى على مكتبه ... وقال لى احنا شركه توزيع تكييفات
لاغلب انواع الماركات المشهوره فى السوق... وبنصدر لبره مصر ... وابتدى الحوار يحصل بينى وبينه عن منتجاته ونشاط الشركه ومحتاج واحد بس معاه يساعده فى الشغل ويسافر معاه ويتحمل ضغط الشغل

اندمجت اكتر فى الدور كعميل وقلت له عندك بروشورات وفلايرز اقدر اشوفها واتعرف عليها؟ وبتسلموا التكييف امتى؟ والصيانه عامله ازاى؟ والخدمات اللى بتقدموها بعد البيع... لاقيته بيتجاوب معايا وساب الشغل اللى فى ايده وقعدنا نتكلم شويه
وقبل ما امشى قلت له :
طيب انا اتشرفت بحضرتك جدا وحضرتك لو عايز منى اى حاجة دى السى فى بتاعى فى اى وقت ممكن تتصل بيا وأكيد انا برضه لازم اتصل بحضرتك عشان محتاجين تكييفين فى البيت... ( طبعا مش محتاج تكييف فى البيت ولا اى حاجة)
وقمت وسلمت عليه وشكرته على وقته اللى اداهولى من شغله ومشيت

قد ايه انا كنت سعيد جدا بعد ما مشيت من عنده انى قدرت احقق اللى ماحققهوش غيرى فى المقابله دى... حسيت انى فزت وانتصرت انى قدرت استحوذ على انتباهه ... وهوه ده اللى كان هوه عاوزه من كل الناس المتقدمين للوظيفه دى... كل اللى انا فرحان عليه انى قدرت اتصرف صح فى المقابله دى.

أخدت بعضى ورحت على البيت... لاقيتى امى بتقول لى انت قافل الموبايل ليه؟ قلت لها خير ، الموبايل فصل شحن
قالت لى فى شركه سالت عليك عايزينك فى شغل... قلت لها مين دول؟ قالت لى شركه فى تريومف بتاعه تكييفات.
قلت لها: ما انا كنت عاندهم دول من شويه، لو فى حاجة كانوا قالوا لى وانا هناك.. بيكلمونى تانى ليه دى الساعه سبعه دلوقتى وبيتكلموا؟
المهم ان الراجل صاحب الشركه حاول يكلمنى كل يوم على مدار اسبوع... فى مواعيد غريبه لحد ما وصل لى
رديت: ايوة انا احمد
هوه: حضرتك اتقبلت معانا فى الشغل وعايزين حضرتك تيجى تشتغل معانا من بكره
رديت: انا جاي لى شغل تانى فى مكان تانى للاسف لوظيفه انا حابب اشتغل فيها
هوه: حنديك المرتب اللى انت عايزه بس صاحب الشركه عايزك جدا واحنا كنا عايزين واحد بس من كل المتقدمين
رديت: حضرتك ممكن تقول له انى اتشرفت بمعرفته جدا
هوه: طيب حضرتك لو ماعجبكش الشغل التانى اللى انت رايح له... احنا فى انتظارك فى اى وقت

بهدها دخلت على النت والفيسبوك وكتبت على الحيطه اللى عندى...

اكسر حاجز خوفك من مقابلات العمل"

WHAT I LEARNED TILL NOW

Mobinil Company:

1- Team Working
2- Customer Service
3- Problem Solving
4- Listen Skills

Multimedia Traders Company:

1- Management Skills
2- Team Working Skills
3- Reporting Skills
4- Working under pressure Skills
5- Communication Skills
6- How to control your feelings
7- Leadership Skills

Biolinx Medical Company:

1- Team Working Skills
2- Motivation Skills
3- Self Management Skills
4- Presentation Skills
5- Decision making Skills

السر قانون الجذب::تجربتى الشخصية

بسم الله الرحمن الرحيم

أفتتح تجربتى هذه بالبسمله، وادعوا الله ان يوفقنى فى هذا المقال لما فيه الخير للجميع

لقد قررت ان اكتب تجربتى الشخصية مع كتاب "السر" " المشهور الذى يتكلم عن قانون الجذب.

أول ما ابتديت اعرف عن الكتاب ده كان عن طريق برنامج "اوبرا وينفرى" الشهير والذى تحدثت فيه مع مؤلفين هذا الكتاب حول ما هو السر، وكيف اكتشفوه وكيف يمكن تطبيقة عمليا.

اولا انبهرت بما يقولوه مؤلفوا الكتاب عن ان كتاب السر يعتمد على شئ واحد اسمه "قانون الجذب"

وهو ان الشبيه يجذب شبيهه وان الانسان هو اعماله وتصرفاته واحداث حياته كلها نتاج افكاره اليومية.

فمثلا انت تقول انى ساقوم صباحا سعيد مبتهج وامارس عملى بنشاط وانى ساقابل اليوم شخصية جديده او قديمه واتعرف عليه أو سيحدث لى حدث غدا شئ سعيد وهكذا.... كل افكارك هذة ستجدها تتحقق غالبا

فما عليك ان تقوم بجذب الافكار السعيده والمبهجة لحياتك لتحظى بحياه سعيده. وستجدها تاتى اليك كما حددت لنفسك وبسرعه ابتديت ادور على الكتاب دة على النت لحد ما لقيته... تقريبا ما اخدش معايا 3 ايام قراءه ،انبهرت باللى بيقولوه فى الكتاب ازاى ان كل شئ بايدك ان بتصنعه او بتخلقة بمجرد انك تفكر فى الحاجة اللى انت عايزها
حبيت اطبق اللى فى الكتاب، واقول ما اجرب كدة اشوف الكلام ده... وفعلا ابتديت انى اكلم نفسى كل يوم واقول انا النهاردة حيحصل لى كذا وحقابل فلان وحيقول لى كذا، وهكذا... ابتديت ابص الاقى الكلام دة فعلا حصل وابتديت اقول هوة ده صدفه ولا فعلا الكلام دة صح ، شوية شوية ويوم بيوم لاقيت نفسى صدقت الكلام ده فعلا وانى لما اقول على حاجة انها حتحصل يبقى حتحصل مافيش كلام. طبعا انا قعدت حوالى شهر على الكلام ده اطبقه على نفسى وعلى حياتى فانت تصنع حياتك بافكارك ، بس خلال الشهر دة لاقيت نفسى بعدت عن ربنا خالص.. بمعنى انى مابفكرش فى ربنا مابصليش وخد من ده كتير غير انى باشوف كوابيس واحلام غريبه .... قلت انا اية اللى حصل لى وايه اللى خلانى اعمل كده ،بالصدفه كنت بكلم شيخ كبير على الكتاب ده وهوة بيحكى عن ايه.... فلاقيته بيقول لى ان الكلام ده ربنا قاله فى القران هما الناس دول ماقالوش حاجة جديده. شدنى جدا كلام الشيخ وقلت اذا كان الكلام دة ربنا قاله فى القران طب لية ما ادورش عليه فى القران والسنه؟ وخصوصا بعد ما قرات الكتاب دة انا بعدت عن ربنا وحالى اتلخبط مش زى الاول؟

اولا الكتاب بيقول الاتى: - ان انت تطلب من الكون اللى انت عايزه وعلى الكون ان هوة يرد عليك وانتظر الاجابه منه ، دة يبنفى طبعا وجود الله لأن المعطى والرزاق هو الله.. استبدلوا كلمه الله بالكون... وده فى حد ذاته الحاد وكفر بالله

هل رأيت ان هذا القانون هو السر العظيم وراء هذه الحياه؟ هل هو السر ايضا ام انه الله الذى اوجد كل شئ فى هذة الحياه؟

اذا كان هذا السر هو الذى يؤمن لك السعادة والصحة والثروة التى تريدها فاين الله فى كل هذا؟ اليس هو الرزاق والذى يؤمن لك كل ذلك؟

- إن هذا السر يمنحك كل ما تبتغي .. فهو يؤمن لك السعادة و الصحة و الثروة ، تستطيع بواسطته ان تمتلك ما تريد مهما كان غالياً و أن تفعل ما تريد أياً كانت صعوبته.و قيل أنه السر العظيم وراء هذه الحياة قانون الجذب كما يقول الكتاب يعطيك اللذي تفكر فيه أياً كان هذا الشئ. فاين اذا الله الذى يمنحك ما تريد وما تخطط له؟ لاداعى اذن ان ندعوا الله لأن قانون الجذب هو الذى سيعطينى كل شئ. فانا الذى اتحكم بمصيرى وبقدرى، هوة فعلا بينى وبينكم القانون ده شغال فعلا زى ما بيقولوا بس المهم انك ماتكفرش بالله وماتبعدش عن ربنا